خبرنگار دارالذکر: اگر در شب‌های ماه مبارک رمضان گذرتان به حسینیه ارگ می‌افتاد و در محفل‌های معنوی «بفرمایید میهمانی خدا» شرکت می‌کردید و پای سخنرانی‌ها می‌نشستید و پابه‌پایش جلو می‌آمدید، هر شب ابتدا پیمانه وجودتان با آیات نورانی وحی و احکام تطهیر می‌شد، سپس با نوای مناجات، آرام می‌شد، آنگاه از دریای معارف دعای ابوحمزه ثمالی پر می‌گشت و دست آخر، از شور مداحی‌ها لبریز می‌شد و اینجا بود که حس و حالی عجیب به تو دست می‌داد.

اگر به مناجات‌خوانی سنتی قبل از سخنرانی و مداحی بعد از سخنرانی خوب دل می‌دادید، چیزی توجهتان را جلب می‌کرد. یکی – دو شب که دقت کردم، دیدم این دو برنامه (مناجات سنتی و مداحی)، هماهنگ و هم‌راستا با موضوع سخنرانی‌ست. موضوع سخنرانی‌ها به زیبایی در ابیات مناجات سنتی بیان می‌شد، آنگاه با لطافت خاصی به روضه امام حسین(ع) پیوند می‌خورد و سپس در مداحی‌ها با شور خاصی تجلّی می‌کرد. لذا از ابتدا تا انتهای مراسم، در دریای معرفت ابوحمزه ثمالی غرق می‌شدی و اینگونه عمیق بر جانتان می‌نشست.

جالب بود! مناجات‌ها و مداحی این شب‌ها علاوه بر اینکه خیلی جذاب و دلنشین بود، بسیار حساب‌شده، پرمغز و تأثیرگذار سروده و خوانده می‌شد، به طوری که به گفته مداح اهل‌بیت(ع)؛ سیدصادق نصیری، با استقبال بسیار عالی و به گفته محسن محمدی‌پناه، مورد توجه اکثریت مخاطبین شب‌های ماه مبارک رمضان قرار گرفت که به طور مکرر این موضوع را عنوان کردند.

وقتی از اشعار زیبای مداحی مراسم میهمانی خدا پرسیدیم، فهمیدم با هماهنگی‌های انجام شده با سخنران مراسم، حجت‌الاسلام مهدوی‌نژاد؛ پس از مشخص‌شدن موضوع، سرفصل‌ها و کلیات مباحث، سبک‌ها ساخته و اشعار سروده می‌شد. به گفته محسن محمدی‌پناه‌ هر شب بعد از اذان مغرب و معمولاً از زمان شروع مراسم، کار سرودن اشعار آغاز می‌شد. یعنی هر شب حدود یک ساعت برای سرودن شعر هر شب صرف می‌شد.

سیدصادق نصیری هم از هماهنگی موضوع کلی(اخلاق خدا) قبل از رمضان با حاج آقا گفت و اینکه در مورد موضوعات جزیی (هر شب) چند ساعت قبل از مراسم، حاج آقا فرازی را که از دعای ابوحمزه استخراج کرده بودند، اعلام می‌کردند و اشعار مرتبط انتخاب می‌شد و در مواردی چند بیت از مناجات و بعضی وقت‌ها تمام اشعار مربوط به بحث آن شب بود.

سیدصادق نصیری همچنین گفت: معمولاً برای هر شب 2 ساعت زمان گذاشته می‌شد تا هم شعر مناسبی انتخاب و هم برای یک اجرای خوب، تمرین شود. به گفته وی اجرای چنین برنامه‌ای توسط یک مداح تازه کار، نیازمند 5 الی 6 ساعت زمان است.

دلنشین‌ترین مناجات‌ها برای سیدصادق نصیری، مناجات‌های شب‌های جمعه، شب‌های ما بین شب‌های قدر در توسل به امیرالمومنین و علی‌الخصوص شب وداع بود که به گفته وی مجلس دارای گرمی به خصوصی بود.

حکایت فی‌المجلس، حکایت اشعار محسن محمدی‌پناه بود که در مجلس همان شب، پای منبر سخنرانی ‌سروده می‌شد. او گفت:‌ یکی از شب‌ها ساخت سبک و شعر طول کشید، تقریباً سرودن ابیات آخر بود که روضه‌خوانی حاج آقا مهدوی‌نژاد شروع شد اما هنوز شعر تمام نشده بود. یک مرتبه حاج آقا کلمه‌ای در روضه به کار بردند که گره از کار گشود و همان کلمه، در اواخر شعر آورده شد. بعد از آن چند نفر مراجعه کردند و پرسیدند: آیا مداحی‌ها را با روضه سخنران هم هماهنگ کرده بودید!؟

و کلام آخر: ذاکر اهل‌بیت(ع)؛ سیدصادق نصیری تنها خواسته از آقایش را در جایگاه نوکری اباعبدالله‌الحسین(ع)، تداوم توفیق خادمی و تقرب بیشتر به خودشان را بیان کرد. محسن محمدی‌پناه هم در این مورد گفت:

من از تو مزد نوکری‌ام را نخواستم                    تنها مرا به خاطر کم‌کاری‌ام ببخش